De snelheid waarmee meteoroïden de atmosfeer binnenkomen bedraagt 35 000 tot 250 000 km/h (10 tot 70 km/s). Ongetwijfeld ontstaat er bij die gigantische slag vuur en vlam in de zone rond de inslag. Het gevolg hiervan is dat een resem aan cacaobomen verbranden en versmelten tot een bron van vloeiende chocolade. Als dit alles samen mogelijk is, en we de oppervlakte (zo’n 5 946 666,67 km²) van het noorden van Zuid-Amerika in het achterhoofd houden, wie kan dan met zékerheid zeggen, dat zulks (de chocoladebron) geen bloem, zout, witte basterdsuiker en koude boter op zijn weg zal kruisen? Het gevolg is bekend.
Dat brengt ons vervolgens bij hét bewijsmiddel bij uitstek. Dit zal allen met verstomming doen slaan. “Revolutionair” zal in de monden te beluisteren zijn van menig archeoloog.
We kennen allemaal de patronen die staan ingegraveerd in het koekjesdeeg van de Dinokoek (ja ik schrijf Dinokoek met hoofdletter)(ja ik heb nog respéct voor de Dinokoek!). Op het eerste zicht lijkt dit zo gedaan om zo goed mogelijk het uiterlijk van de dinosaurus na te bootsen, maar andermaal is niets minder waar. Wanneer we één van de drie verschillende dino’s van de Dinokoeken van naderbij gaan bekijken, komt dit alles aan het licht.
Ga maar na, de kusten van Limni, Rhodes (Griekenland) en het Gardameer (Italië) staan bekend om hun kiezelstranden. We weten dat het supercontinent Pangea bestond tijdens het einde van het Perm en het Trias-tijdperk, zo’n 250 tot 210 miljoen jaar geleden, waaruit alle huidige continenten ontstaan zijn. Het is met gebruik van de verspreidingstheorie van Darwin dat we onze overduidelijke conclusie kunnen trekken. Darwin bestudeerde op onder andere de Galapagoseilanden het voorkomen van soorten schildpadden en vogels. Hij bedacht dat geografische barrières, zoals de zee tussen de verschillende eilanden, een belangrijke reden vormen waarom soorten zich apart ontwikkelen. Op elk eiland vond de evolutie op iets andere wijze plaats.
Dit betekend dat door de platentektoniek die Pangea openbrak en opsplitste in verschillende continenten de Dinokoek verspreid raakte en terecht kwam in onder meer Europa, met de typische kiezelstrandafdruk. Jarenlang was er slechts één soort patroon van koek, tot men op Darwiniaanse wijze andere afdrukken vond in andere continenten, en dat verklaarde de theorie.
Zelfs als men maar naar het woord zelf gaat kijken, vindt men het verraderlijke bedrog van de anti-dinokoekisten. Een dagenlange filologische studie bracht me tot een verbijsterend besluit: Men heeft het onsplitsbare woord ‘Dinokoek’ opgebroken en het latijnse achtervoegsel ‘saurus’ toegevoegd. De correcte vertaling zou dinosauriërs zijn, vertaling van dinosauria, de wetenschappelijke latijnse naam van de groep. Laten we het achtervoegsel ‘Sauria” even apart nemen. Volharding en een ontegensprekelijke liefde voor de Dinokoek (ja ik schrijf hem nog zonder! - koppelteken!) heeft me ertoe gebracht: Sauria blijkt niets minder dan een anagram van ‘Aria Us’=> Aria is een compositie van een gezongen expressieve melodie. Met andere woorden, gecomponeerd wij, gecreëerd wij, wij hebben dit ontworpen! Wij hebben dit verzonnen!
Henk Rijckaert wil met zijn nieuwe show “Het experiment” een leugen de wereld insturen, verspreidt door alle bezoekers van zijn voorstelling. Laten wij zijn voorbeeld volgen, maar dan vanuit tegenovergestelde hoek! Laten wij de waarheid achter dit leugen verkondigen, al was het om de laatste voorvaderen van de Dinokoek in eer en gedachten te brengen. Met respéct.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten